Βασιλικός

Ο βασιλικός είναι γνωστός από την αρχαιότητα. Στην Αίγυπτο χρησιμοποιούνταν στην ταρίχευση των νεκρών. Ίσως λόγω της χρήσης της ταρίχευσης, ο βασιλικός ήταν επίσης ένα σύμβολο του πένθους στην Ελλάδα, όπου ήταν γνωστό ως "Βασιλικό φυτό".

Οι φαρμακευτικές του ιδιότητες είναι γνώστες από τον Ιπποκράτη, ο οποίος το συνιστούσε ενάντιος στον εμετό. Είναι φυτό φαρμακευτικό και αρωματικό, τα φύλλα του χρησιμοποιούντα στην μαγειρική και στις σαλάτες.

Ο βασιλικός, εκτός όμως από μοναδικό άρωμα, μας χαρίζει και: 

• Μικρή ποσότητα βιταμίνης Κ, η οποία είναι απαραίτητη για την πήξη του αίματος και την οστεοποίηση,
• Σίδηρο, κάλιο και μαγνήσιο, βάζοντας το δικό του "λιθαράκι" στο οικοδόμημα μιας καλής διατροφής. 
• Το κύριο, όμως, όφελός του, πιθανόν έχει σχέση με την περιεκτικότητά του σε ισχυρά αντιοξειδωτικά, όπως το β-καροτένιο, η λουτεΐνη και η ζεαξανθίνη που προστατεύουν από τιςελεύθερες ρίζες και από την εκφύλιση ωχράς κηλίδας στους ηλικιωμένους.
• Επίσεις περιέχει  φλαβονοειδή, όπως η οριεντίνη και βικενίνη, που έχει βρεθεί ότι προστατεύουν τα κύτταρα από την ακτινοβολία και τις οξειδωτικές βλάβες.
• Καθώς  και ορισμένα έλαια, όπως η ευγενόλη, η κιτρονελόλη και το λεμονένιο, για τα οποία υπάρχουν ερευνητικά δεδομένα που υποστηρίζουν την αντιφλεγμονώδη και αντιβακτηριδιακή τους δράση.